Koningin straks

Vandaag is de eerste dag van de 'Witte Week' op de TU Delft. Voor iedereen die niet bekend is met dit fenomeen: Dat betekent dat er in verband met de naderende tentamens een week is vrij geroosterd. Let op! vrij geroosterd betekent niet dat je ook vrij bent (die fout heb ik al meerdere keren gemaakt) maar dat je vrij krijgt om te kunnen leren. Oké, hoe moeilijk kan dat zijn?

In een overmoedige bui heb ik gisteren mijn wekker op 7 uur gezet. Als hij 's ochtends afgaat vraag ik me af waarom. Ik ben helemaal geen ochtend mens, dat weet ik zelf ook wel. Nou ja, ik vergeet wel vaker wat. Ik druk de wekker op 'snoose' en draai me nog een keer om, en nog eens. En nog eens...

Ergens tussen 8 uur en half 9 heb ik mezelf eindelijk overtuigd dat ik het niet kan maken om nog langer te blijven liggen, ik heb per slot van rekening nog genoeg te doen. Met mijn ogen nog half dicht loop ik richting de badkamer. Eerst maar eens douchen, tandenpoetsen, aankleden en eten voordat ik aan mijn 'werk'-dag begin.

Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag en dus neem ik het ervan: Een groot bord havermout pap gezoet met honing. Ja, honing, want suiker ga ik van stuiteren en dat werkt niet erg bevorderlijk voor mijn leerprestaties. Stiekem vind ik het heel slim van mezelf dat ik daaraan gedacht heb.

Tegen de tijd dat ik eindelijk klaar zit om aan mijn leerwerk te beginnen is het alweer half 10. Ik pak mijn boeken, schrift en readers en... Ping. E-mail. Oké, heel even kijken dan maar. Het komende uur zijn onder andere mijn favoriete forum, de e-mail, My free farm en Kapi Hospital het lijdend voorwerp van mijn studie ontwijkend gedrag.

Tegen half 11 spreek ik mezelf streng toe dat ik nu echt wat moet gaan doen en de readers gaan open. Tot een uur of half 1 gaat dat eigenlijk heel goed, maar dan begint mijn maag te knorren. Tijd voor de lunch. Omdat ik wederom geen zin heb om 'gewoon' brood te eten bak ik een roerei met ui voor mezelf. Mijn vriend hoeft niet, maar zien eten doet eten en als ik mijn eigen ei op heb sta ik al snel een tweede portie te maken. Mannen!


Inmiddels is het nu bijna half 3 en leg ik de laatste hand aan deze blog. Maar hierna ga ik echt weer aan het werk. Ja, straks. Echt waar.